به گزارش مشرق، دو سال بعد از جدایی جنجالی امید ابراهیمی از استقلال، او سرانجام سکوتش را می‌شکند. بعد از جام‌جهانی روسیه، طرفداران عمیقا دوست داشتند او در استقلال بماند، به همین خاطر وقتی رفت، آن واکنش‌های جنجالی را داشتند. این گفت و گو به خوبی داستان‌های پشت پرده آن روزها را برملا می‌کند. 

امید اگر موافق باشی از ماجرای دو سال قبل جدایی جنجالی‌ات با استقلال شروع کنیم. چقدر سر و صدا شد. مدیران وقت استقلال می‌گفتند امید ابراهیمی موبایلش را به روی آنها بسته و جواب نمی‌دهد. هواداران چقدر به تو حمله کردند. برایمان توضیح بده آن روزها دقیقا چه اتفاقاتی رخ داد؟ یک بار شفاف سازی کن.

وقتی جام جهانی روسیه تمام شد، من بازیکن آزاد بودم. قرارداد با باشگاه استقلال نداشتم. با توجه به عملکردی که در جام جهانی داشتم، طبیعی بود از 7، 8 تیم از کشورهای مختلف پیشنهاد داشته باشم. از کشورهای دوروبر و همینطور اروپا. رقم‌ها هم متفاوت بود. قشنگ یادم هست. وقتی از جام جهانی به ایران برگشتم، البته نمی‌خواهم و نمی‌توانم از مدیرعامل وقت باشگاه ایراد بگیرم ولی اتفاقاتی افتاد و من نمی‌توانم واقعیت را کتمان کنم. دو سال است در این باره حرف نزدم. ولی وقتی طرفداران را در کوچه و خیابان می‌بینم، می گویند تو نامردی کردی. استقلال را ول کردی و موبایلت را به روی باشگاه بستی. خیلی‌ها در فضای مجازی به من گلایه کردند.

فکر کنم این فرصتی است که یکبار به تمام این ابهامات پاسخ دهی.

من تازه از جام جهانی برگشته بودم. مدیرعامل وقت باشگاه با من تماس گرفت. یک خسته نباشید گفت و بعدش قرار شد همدیگر را ببینیم و درباره آینده صحبت کنیم. من گفتم حدود یک میلیارد تومان از باشگاه استقلال طلب دارم، تکلیف این طلبم را روشن کنید. پولم را از استقلال نگرفته بودم. این یک عرف است. بازیکن اول باید تکلیف طلبش روشن شود و بعد درباره آینده صحبت کند. به من گفتند ما به شما خبر می‌دهیم. خب همان موقع تماس‌های زیادی وجود داشت چون همانطور که گفتم پیشنهادات زیادی به دستم رسیده بود. منتظر باشگاه ماندم. گفتم ابتدا تکلیفم با استقلال روشن شود. ببینید من که نمی‌توانستم به باشگاه استقلال بروم و بگویم لطفا با من قرارداد امضا کنید. بازیکن آزاد بودم. وقتی هم باشگاه زنگ زد درباره طلب یک میلیاردی صحبت کردیم و قرار شد آنها تکلیف را روشن کنند و بعد به من زنگ بزنند. 10 روز در خانه نشستم و دیدم هیچ خبری نشد. از سوی باشگاههای دیگر هم تحت فشار بودم و باید زودتر به پیشنهادات پاسخ می‌دادم.

البته بعضی از مدیران وقت استقلال شایعه ای به راه انداختند که امید ابراهیمی قبل از جام جهانی قراردادش را امضا کرده و تمام اینها بازی است و سرکاری!

دقیقا یادم است. چالشی برای من درست کردند که امید از قبل بسته. خدا شاهد است.... من اینقدر مرد هستم که دروغ نگویم. خدا می‌داند قبل از جام جهانی یا حتی در زمان برگزاری جام جهانی من یک کلمه با هیچ باشگاهی مذاکره نکردم. وقتی به ایران برگشتم تازه به من گفتند از اروپا و قطر پیشنهاداتی هست. منتهی بعضی‌ها مصاحبه کردند که نه، امید از قبل از جام جهانی قرارداد بسته بود که اینطور نبود. من 10 روز به باشگاه زمان دادم و فکر می‌کنم زمان کمی نبود اما در عین ناباوری دیدم حتی یک تماس تلفنی با من نگرفتند. گفتم حتما تمایلی به حفظ من ندارند که این کار را می‌کنند. من همان موقع 10 پیشنهاد داشتم و تیم ها برای امضای قرارداد مصرتر شده بودند. مدام پیش خودم می گفتم وقتی از باشگاه تماس نمی گیرند یعنی اینکه امید ابراهیمی را نمی خواهند.

خیلی وقت ها بازیکنان به خاطر طلب شان می مانند. یعنی حداقل باشگاه یا یک ترفند آنها را نگه می دارد. در همین استقلال بارها چنین اتفاقی افتاده.

بله. من اینهمه از باشگاه طلب داشتم می توانستند به من بگویند تو امضا کن، ما بخشی از طلب ها را در فلان تاریخ می‌دهیم ولی حتی این کار را هم نکردند. وقتی دیدم از باشگاه استقلال اصلا خبری نشد، با توجه به فشارها تصمیم گرفتم قرارداد ببندم. به قطر رفتم. بعد خیلی جالب است که شنیدم امید ابراهیمی موبایلش را به روی ما بسته!

واقعا این کار را کردی؟

من وقتی دیدم از باشگاه استقلال خبری نشد، با الاهلی توافق کردم. برایم ویزا و بلیت گرفتند. طبیعتا باید به قطر می‌رفتم. آدم وقتی از کشور خارج می‌شود، تلفن همراهش را خاموش می‌کند. من از داخل فرودگاه تهران موبایلم را خاموش کردم! وقتی رسیدم قطر هم موبایلم خاموش بود. حالا من قراردادم را با الاهلی بسته‌ام، به من پیام می‌دهند توروخدا بیا قرارداد ببندد! من شوکه شده بودم. 10 روز یک تماس تلفنی نگرفتند بعد وقتی فهمیدند من با الاهلی قرارداد بسته‌ام نمی‌دانم چرا یکهو یادشان افتاد امید ابراهیمی هم هست و باید به او زنگ بزنیم که برگرد! من به دوستان همان موقع گفتم کاری نمی شود کرد. بعد از آن اشتباهی صورت گرفت که من را ناراحت کرد. با توجه به عملکردی که در این سال‌ها در استقلال داشتم فکر نمی‌کردم هواداران به من آنطور فحاشی کنند.

شنیدیم آن روزها به شدت دلخور شده بودی و حتی....

من وقتی قرارداد بستم، روز بعد که بیدار شدم دیدم در صفحه اینستاگرامم به من فقط و فقط فحش های رکیک داده اند. خیلی احساسی شدم و عکس پروفایلم را برداشتم. بعد از آن تصمیم گرفتم تا پیجم را برای همیشه ببندم. واقعا قصدم این بود که آن را دیلیت یا دی اکتیو کنم. انتظار نداشتم هواداران استقلال با من این رفتار را کنند. مدام پیام می دادند موبایلت را به روی باشگاه بستی. من در این 4 سالی که برای استقلالی ها بازی کردم، بی احترامی کردم؟ آیا رفتار بد داشتم؟ من ماهها پول نگرفتم. یک میلیارد تومان طلب داشتم ولی در رسانه ها حرفی زدم؟ اعتراضی کردم؟ به تمرین نرفتم؟ توقع نداشتم این رفتارها با من شود. الان که دو سال گذشته هنوز جسته و گریخته هواداران چیزهایی به من می گویند. فقط خواستم در این گفت و گو واقعیت ها را بگویم تا مردم بدانند جریان چه بوده. بازهم می گویم. من نه قبل از جام جهانی با الاهلی بستم ونه موبایلم را به روی استقلالی ها بستم. چون استقلال را قلبا دوست دارم و همیشه با جان و دل برای این تیم بازی کردم، دوست داشتم مردم در جریان یکسری چیزها باشند و سوء تفاهمات به وجود آمده برطرف شود. بعد از دو سال این حرف ها را بازگو کردم تا طرفداران در جریان همه چیز قرار بگیرند.

می گویند سرنوشت فلان بازیکن با فلان باشگاه گره خورده. یکجورهایی سرنوشت تو هم با استقلال گره خورده. طرفداران این باشگاه با وجود چنین اتفاقاتی که رخ داد، دوست دارند یک روز تو برگردی. در این مدت هم کم شایعه نبوده. مخصوصا در سال گذشته که بحث جدایی ات از الاهلی پیش آمد.

با توجه به اینکه من از با الاهلی قرارداد داشتم و باشگاه این موضوع را می‌دانست، در آن برهه صحبتی با من نکردند ولی از گوشه و کنارها پیگیریهایی شد. اما همه دیگر می‌دانند واقعا علاقه قلبی من به استقلال است. هر جا که باشم بازی‌های استقلال را دنبال می‌کنم. دوست دارم این تیم موفق باشد. جزو افتخاراتم است که پیراهن استقلال را پوشیدم. علاقه قلبی من این است که روزی دوباره به این تیم برگردم و دوباره برای استقلال بازی کنم.

بازی استقلال و فولادی را دیدی؟ یکسری اتفاقات جنجالی هم افتاد.

بله من بازی را دیدم. نمی‌توانم بگویم مشکل چه بود. فقط امیدوارم که استقلال به روزهای خوبش بازگردد. در این چند سال هر وقت استقلال می‌خواست شرایط خوبی داشته باشد، اتفاقاتی افتاد که مظلوم واقع شد و تیم از اوجش فاصله گرفت. نشد که عملکرد خوبش را ادامه دهد و بتواند انتظار هواداران را برآورده کند. درباره مسئله داوری در بازی فولاد که من نمی توانم صحبت کنم چون در زمین بازی نبودم. شاید برای بازیکنی مشکلی به وجود آمده یا ذهنیتی داشته اند. من به عنوان تماشاگر دیدم و نمی توانم نظر خاصی بدهم ولی به عنوان کسی که 4 سال در استقلال بازی کردم، از شرایط این تیم ناراحتم. در چند سال گذشته هر جا استقلال یک ذره جان گرفت، اتفاقاتی افتاد که همه چیز را به هم ریخت. استراماچونی در استقلال خوب بود. ناگهان رفت. سال های قبل اتفاقات حاشیه ای افتاد و بعضی بازیکنان رفتند. هر سال 5،6 بازیکن جدا می شوند و خب این روی عملکرد استقلال اثر می گذارد. به خاطر همین است که تیم معمولا فصل را خوب شروع نمی کند. این به خاطر تغییرات است. زمان می برد تا بازیکنان با هم هماهنگ شوند.

بیشتر بخوانید:

مقایسه کی‌روش و ویلموتس از نگاه ستاره استقلالی

پایان کار ابراهیمی و عزت‌اللهی در یوپن بلژیک +عکس

امید اگر موافق باشی از ماجرای دو سال قبل جدایی جنجالی‌ات با استقلال شروع کنیم. چقدر سر و صدا شد. مدیران وقت استقلال می‌گفتند امید ابراهیمی موبایلش را به روی آنها بسته و جواب نمی‌دهد. هواداران چقدر به تو حمله کردند. برایمان توضیح بده آن روزها دقیقا چه اتفاقاتی رخ داد؟ یک بار شفاف سازی کن.

وقتی جام جهانی روسیه تمام شد، من بازیکن آزاد بودم. قرارداد با باشگاه استقلال نداشتم. با توجه به عملکردی که در جام جهانی داشتم، طبیعی بود از 7، 8 تیم از کشورهای مختلف پیشنهاد داشته باشم. از کشورهای دوروبر و همینطور اروپا. رقم‌ها هم متفاوت بود. قشنگ یادم هست. وقتی از جام جهانی به ایران برگشتم، البته نمی‌خواهم و نمی‌توانم از مدیرعامل وقت باشگاه ایراد بگیرم ولی اتفاقاتی افتاد و من نمی‌توانم واقعیت را کتمان کنم. دو سال است در این باره حرف نزدم. ولی وقتی طرفداران را در کوچه و خیابان می‌بینم، می گویند تو نامردی کردی. استقلال را ول کردی و موبایلت را به روی باشگاه بستی. خیلی‌ها در فضای مجازی به من گلایه کردند.

فکر کنم این فرصتی است که یکبار به تمام این ابهامات پاسخ دهی.

من تازه از جام جهانی برگشته بودم. مدیرعامل وقت باشگاه با من تماس گرفت. یک خسته نباشید گفت و بعدش قرار شد همدیگر را ببینیم و درباره آینده صحبت کنیم. من گفتم حدود یک میلیارد تومان از باشگاه استقلال طلب دارم، تکلیف این طلبم را روشن کنید. پولم را از استقلال نگرفته بودم. این یک عرف است. بازیکن اول باید تکلیف طلبش روشن شود و بعد درباره آینده صحبت کند. به من گفتند ما به شما خبر می‌دهیم. خب همان موقع تماس‌های زیادی وجود داشت چون همانطور که گفتم پیشنهادات زیادی به دستم رسیده بود. منتظر باشگاه ماندم. گفتم ابتدا تکلیفم با استقلال روشن شود. ببینید من که نمی‌توانستم به باشگاه استقلال بروم و بگویم لطفا با من قرارداد امضا کنید. بازیکن آزاد بودم. وقتی هم باشگاه زنگ زد درباره طلب یک میلیاردی صحبت کردیم و قرار شد آنها تکلیف را روشن کنند و بعد به من زنگ بزنند. 10 روز در خانه نشستم و دیدم هیچ خبری نشد. از سوی باشگاههای دیگر هم تحت فشار بودم و باید زودتر به پیشنهادات پاسخ می‌دادم.

البته بعضی از مدیران وقت استقلال شایعه ای به راه انداختند که امید ابراهیمی قبل از جام جهانی قراردادش را امضا کرده و تمام اینها بازی است و سرکاری!

دقیقا یادم است. چالشی برای من درست کردند که امید از قبل بسته. خدا شاهد است.... من اینقدر مرد هستم که دروغ نگویم. خدا می‌داند قبل از جام جهانی یا حتی در زمان برگزاری جام جهانی من یک کلمه با هیچ باشگاهی مذاکره نکردم. وقتی به ایران برگشتم تازه به من گفتند از اروپا و قطر پیشنهاداتی هست. منتهی بعضی‌ها مصاحبه کردند که نه، امید از قبل از جام جهانی قرارداد بسته بود که اینطور نبود. من 10 روز به باشگاه زمان دادم و فکر می‌کنم زمان کمی نبود اما در عین ناباوری دیدم حتی یک تماس تلفنی با من نگرفتند. گفتم حتما تمایلی به حفظ من ندارند که این کار را می‌کنند. من همان موقع 10 پیشنهاد داشتم و تیم ها برای امضای قرارداد مصرتر شده بودند. مدام پیش خودم می گفتم وقتی از باشگاه تماس نمی گیرند یعنی اینکه امید ابراهیمی را نمی خواهند.

خیلی وقت ها بازیکنان به خاطر طلب شان می مانند. یعنی حداقل باشگاه یا یک ترفند آنها را نگه می دارد. در همین استقلال بارها چنین اتفاقی افتاده.

بله. من اینهمه از باشگاه طلب داشتم می توانستند به من بگویند تو امضا کن، ما بخشی از طلب ها را در فلان تاریخ می‌دهیم ولی حتی این کار را هم نکردند. وقتی دیدم از باشگاه استقلال اصلا خبری نشد، با توجه به فشارها تصمیم گرفتم قرارداد ببندم. به قطر رفتم. بعد خیلی جالب است که شنیدم امید ابراهیمی موبایلش را به روی ما بسته!

واقعا این کار را کردی؟

من وقتی دیدم از باشگاه استقلال خبری نشد، با الاهلی توافق کردم. برایم ویزا و بلیت گرفتند. طبیعتا باید به قطر می‌رفتم. آدم وقتی از کشور خارج می‌شود، تلفن همراهش را خاموش می‌کند. من از داخل فرودگاه تهران موبایلم را خاموش کردم! وقتی رسیدم قطر هم موبایلم خاموش بود. حالا من قراردادم را با الاهلی بسته‌ام، به من پیام می‌دهند توروخدا بیا قرارداد ببندد! من شوکه شده بودم. 10 روز یک تماس تلفنی نگرفتند بعد وقتی فهمیدند من با الاهلی قرارداد بسته‌ام نمی‌دانم چرا یکهو یادشان افتاد امید ابراهیمی هم هست و باید به او زنگ بزنیم که برگرد! من به دوستان همان موقع گفتم کاری نمی شود کرد. بعد از آن اشتباهی صورت گرفت که من را ناراحت کرد. با توجه به عملکردی که در این سال‌ها در استقلال داشتم فکر نمی‌کردم هواداران به من آنطور فحاشی کنند.

شنیدیم آن روزها به شدت دلخور شده بودی و حتی....

من وقتی قرارداد بستم، روز بعد که بیدار شدم دیدم در صفحه اینستاگرامم به من فقط و فقط فحش های رکیک داده اند. خیلی احساسی شدم و عکس پروفایلم را برداشتم. بعد از آن تصمیم گرفتم تا پیجم را برای همیشه ببندم. واقعا قصدم این بود که آن را دیلیت یا دی اکتیو کنم. انتظار نداشتم هواداران استقلال با من این رفتار را کنند. مدام پیام می دادند موبایلت را به روی باشگاه بستی. من در این 4 سالی که برای استقلالی ها بازی کردم، بی احترامی کردم؟ آیا رفتار بد داشتم؟ من ماهها پول نگرفتم. یک میلیارد تومان طلب داشتم ولی در رسانه ها حرفی زدم؟ اعتراضی کردم؟ به تمرین نرفتم؟ توقع نداشتم این رفتارها با من شود. الان که دو سال گذشته هنوز جسته و گریخته هواداران چیزهایی به من می گویند. فقط خواستم در این گفت و گو واقعیت ها را بگویم تا مردم بدانند جریان چه بوده. بازهم می گویم. من نه قبل از جام جهانی با الاهلی بستم ونه موبایلم را به روی استقلالی ها بستم. چون استقلال را قلبا دوست دارم و همیشه با جان و دل برای این تیم بازی کردم، دوست داشتم مردم در جریان یکسری چیزها باشند و سوء تفاهمات به وجود آمده برطرف شود. بعد از دو سال این حرف ها را بازگو کردم تا طرفداران در جریان همه چیز قرار بگیرند.

می گویند سرنوشت فلان بازیکن با فلان باشگاه گره خورده. یکجورهایی سرنوشت تو هم با استقلال گره خورده. طرفداران این باشگاه با وجود چنین اتفاقاتی که رخ داد، دوست دارند یک روز تو برگردی. در این مدت هم کم شایعه نبوده. مخصوصا در سال گذشته که بحث جدایی ات از الاهلی پیش آمد.

با توجه به اینکه من از با الاهلی قرارداد داشتم و باشگاه این موضوع را می‌دانست، در آن برهه صحبتی با من نکردند ولی از گوشه و کنارها پیگیریهایی شد. اما همه دیگر می‌دانند واقعا علاقه قلبی من به استقلال است. هر جا که باشم بازی‌های استقلال را دنبال می‌کنم. دوست دارم این تیم موفق باشد. جزو افتخاراتم است که پیراهن استقلال را پوشیدم. علاقه قلبی من این است که روزی دوباره به این تیم برگردم و دوباره برای استقلال بازی کنم.

بازی استقلال و فولادی را دیدی؟ یکسری اتفاقات جنجالی هم افتاد.

بله من بازی را دیدم. نمی‌توانم بگویم مشکل چه بود. فقط امیدوارم که استقلال به روزهای خوبش بازگردد. در این چند سال هر وقت استقلال می‌خواست شرایط خوبی داشته باشد، اتفاقاتی افتاد که مظلوم واقع شد و تیم از اوجش فاصله گرفت. نشد که عملکرد خوبش را ادامه دهد و بتواند انتظار هواداران را برآورده کند. درباره مسئله داوری در بازی فولاد که من نمی توانم صحبت کنم چون در زمین بازی نبودم. شاید برای بازیکنی مشکلی به وجود آمده یا ذهنیتی داشته اند. من به عنوان تماشاگر دیدم و نمی توانم نظر خاصی بدهم ولی به عنوان کسی که 4 سال در استقلال بازی کردم، از شرایط این تیم ناراحتم. در چند سال گذشته هر جا استقلال یک ذره جان گرفت، اتفاقاتی افتاد که همه چیز را به هم ریخت. استراماچونی در استقلال خوب بود. ناگهان رفت. سال های قبل اتفاقات حاشیه ای افتاد و بعضی بازیکنان رفتند. هر سال 5،6 بازیکن جدا می شوند و خب این روی عملکرد استقلال اثر می گذارد. به خاطر همین است که تیم معمولا فصل را خوب شروع نمی کند. این به خاطر تغییرات است. زمان می برد تا بازیکنان با هم هماهنگ شوند.